Jaki sprzęt ma armia Izraela? Oto broń żołnierzy IDF

Zaostrzenie konfliktu izraelsko-palestyńskiego po ataku Hamasu spowodowało wejście Izraela w stan wojny. Władze kraju zapowiadają też wkroczenie wojska do Strefy Gazy. Oznacza to niezwykle trudną misję dla tamtejszych żołnierzy i operacje w gęsto zaludnionym terenie miejskim.

Siły Obronne Izraela (Israel Defence Forces, IDF) wielokrotnie broniły już terytorium kraju, często przed arabskimi sąsiadami. W czasach pokoju tamtejsza armia lądowa liczy ok. 128 tys. żołnierzy. W kraju występuje jednak system obowiązkowej służby wojskowej obojga płci oraz szybkiej mobilizacji. Oznacza to, że w czasie wojny żołnierzy piechoty powołać można nawet 400 tysięcy.

IDF jest zaawansowaną formacją w dość zachodnim stylu i ze ścisłą współpracą z USA. Sprawdziliśmy, jakim sprzętem dysponować może izraelski żołnierz.

Pistolety – Jericho, Glock i inne

Powtarzającym się motywem przewodnim w wyposażeniu Sił Obronnych Izraela jest poleganie na broni produkowanej w kraju, przy jednoczesnym imporcie zachodnich platform. Ukazuje to już pistolet Jericho 941. Produkowana przez Israel Weapon Industries (wcześniej Israel Military Industries) broń boczna powstała w 1990 roku i od tego czasu jest stałym elementem uzbrojenia żołnierzy, ale też służb bezpieczeństwa czy policji.

Pistolet był bazowany na czeskim projekcie CZ-75 i strzela amunicją 9x19 mm Parabellum, choć istnieją też wersje zasilane nabojami.40 S&W czy.45 ACP. W USA przyjęły się też nazwa Baby Eagle, odnoszą się do sławnego Desert Eagle'a (który powstał z pomocą IWI). Bronie te nie są jednak bezpośrednio powiązane.

Służby specjalne Izraela upodobały sobie także pistolety Glock 17 i Glock 19. Sławne również na rynku cywilnym austriackie modele zasilane są amunicją 9 mm, nowszy z nich jest po prostu mniejszy i co ciekawe przyjmuje różne magazynik z modeli 17, 18 i 19. Innymi wyborami oddziałów specjalnych są SIG Sauer P226 czy Beretta M1951.

Pistolety maszynowe – Uzi i X95

Pistolet maszynowy Uzi jest nierozłącznie związany z Izraelem, bo platforma była jedną z pierwszych broni, jaką zaczął produkować nowo zawiązany kraj. IDF otrzymał pierwsze modele już w 1954 roku.

Niezawodny PM w kalibrze 9 mm od tego czasu jest używany przez żołnierzy, ale też antyterrorystów z jednostki YAMAM i służby wywiadowcze Szin Bet. Wykorzystywane są różne odmiany, w tym klasyczne Uzi, Mini-Uzi (produkowane od 1980 r.), Micro-Uzi (1986 r.), oraz Uzi-Pro (2010 r.).

Nowocześniejszą bronią dla służb specjalnych IDF jest zaś IWI X95 – zmodyfikowany karabinek szturmowy bullpup w konwersji na kaliber 9 mm, który jest dodatkowo wyciszony tłumikiem.

Karabinki szturmowe – Tavor X95, M4 i Galil

Płynnie możemy przejść do karabinków szturmowych, bo platforma IWI X95 jest także główną bronią Sił Obronnych Izraela począwszy od 2009 roku. Wcześniej żołnierze posługiwali się na przykład karabinem IWI Tavor TAR-21, także produkowanym w kraju przez Israel Weapon Industries. Ten po latach został jednak zastąpiony przez IWI X95 – nowa wersja jest podobna do poprzednika i zwana nawet „Micro-Tavorem”.

Uwagę może zwracać magazynek za chwytem broni w tzw. konfiguracji bullpup, która skraca całkowitą długość broni. Karabinek strzela standardową amunicją 5,56x45 mm NATO, choć może być przekonwertowany na naboje.300 Blackout lub rosyjskie 5.45x39 mm. Broń ta jest dość modularna i posiada kilkanaście wariantów. Różnią się one m.in. długością lufy, kalibrem czy możliwością instalacji granatnika.

Izrael korzysta też z typowych amerykańskich karabinków szturmowych, takich jak M4A1, M16 czy CAR-15. Niezwykle popularna platforma wykorzystywana jest m.in. przez Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych. Wprowadzony w połowie lat 90. karabin M4 jest ciągle ulepszany i do dziś otrzymał ponad 90 poprawek. Także korzysta z amunicji 5,56 mm.

Choć IDF ma dziś dużo nowocześniejsze bronie, gdzieniegdzie nadal używa się karabinków IMI Galil i Micro Galil. To sławne bronie, także stworzone przez krajowego producenta Israel Military Industries na potrzeby armii Izraela. To karabin przypominający wyglądem i funkcjonalnością sławną rodzinę AK, lecz strzelający nabojem NATO 5,56 mm.

Karabiny maszynowe – Negev i Browning

Producent Israel Weapon Industries odpowiada też za lekki karabin maszynowy IWI Negev. To broń wsparcia o dużej szybkostrzelności, przeznaczona m.in. do zapewniania ognia zaporowego. Standardowy kaliber to NATO 5,56 mm, a broń może być zasilana z magazynka (35 nabojów) lub taśmy nabojowej (150 lub 200). W 2012 roku IWI wprowadziło też Negev NG-7 – karabin maszynowy ogólnego przeznaczenia, strzelający większym nabojem NATO 7.62x51 mm.

W kategorii broni maszynowej Izrael również wspomaga się bronią z Zachodu. Przez wiele lat używany był belgijski FN MAG (zastąpiony Negevem) w ograniczonym użyciu jest także amerykański karabin maszynowy M60. IDF do dziś używa również Browninga M2 – ciężkiego karabinu maszynowego ze Stanów Zjednoczonych. Model M2HQCB broni wykorzystywany jest w oddziałach piechoty, ale też montowany na transporterach, czołgach czy łodziach.

Broń wyborowa – HTR 2000 Bartak, Dan

Armia Izraela wykorzystuje różne modele broni snajperskiej, ale dwie z nich zasługują na wyróżnienie. HTR 2000 Bartak to broń wyprodukowana przez amerykańską firmę H-S Precision, lecz wersja „Bartak” została specjalnie dostosowana do zaleceń IDF. Karabin bolt action z zamkiem czterotaktowym wykorzystuje amunicję.338 Lapua Magnum w magazynkach po 4 lub 10 sztuk. Jego efektywny zasięg wynosi 1 200 metrów.

Israel Weapons Industries produkuje zaś karabin wyborowy Dan (nazwa pochodzi od starożytnego miasta Dan). Platformę zaprezentowano w 2014 roku. Także strzela ona pociskami.338 Lapua Magnum, ładowanymi do 10-nabojowych magazynków. Broń utrzymuje dobrą celność do 1 200 metrów.

Wyrzutnie rakiet – B-300 Shipon, Matador

Do eliminacji wrogich pojazdów Izraelczycy także korzystają z rodzimych platform. Jeszcze w latach 80. pojawiła się wielorazowa wyrzutnia B-300, z zasięgiem od 400 metrów i rakietą 82 mm. Co ciekawe, Amerykanie ulepszyli ten model i używają go pod nazwą SMAW. Pod koniec lat 90. Israel Military Industries zaprezentowała zaś ulepszoną wersję B-300 Shipon – ta wyrzutnia była już jednorazowa, z ulepszonym do 600 m zasięgiem i poprawioną zdolnością penetracyjną.

Inną opcją IDF jest system MATADOR (od man-portable, anti-tank, anti-door). To system jednorazowej wyrzutni przeciwczołgowej z rakietą 90 mm, która ma też zdolności przebijania ścian budynków. Projekt powstał w kooperacji niemieckich izraelskich i singapurskich inżynierów na potrzeby armii tych krajów. Pierwsze MATADOR-y Izrael wykorzystał w 2009 roku. W 2022 r. dostawy wyrzutni od Niemiec otrzymała też armia Ukrainy.