Zmiany w podatkach 2019

Samochód w firmie od 2019r.

Każdy przedsiębiorca, który posiada w prowadzonej działalności samochód osobowy lub planuje zakup takiego samochodu powinien przygotować się na nowe, mniej korzystne dla niego regulacje.

Zmiany w kwestii zakupu i użytkowania samochodu osobowego to:

• wprowadzenie limitu przy leasingu operacyjnym,
  
• ograniczenie możliwości ujmowania wydatków eksploatacyjnych w kosztach uzyskania przychodu dla samochodów osobowych wykorzystywanych zarówno służbowo jak i prywatnie.
  
• likwidację kilometrówki dla celów podatku dochodowego przy rozliczaniu samochodów prywatnych używanych w działalności,
  
• limit dla samochodów prywatnych, gdzie tylko 20% wydatków związanych z pojazdem można będzie zaliczyć do kosztów podatkowych.
  

Wraz z nowelizacją przepisów podatkowych, leasing operacyjny został objęty limitem w wysokości 150 tys. zł w przypadku pojazdów spalinowych oraz 225 tys. zł w przypadku pojazdów elektrycznych - w rozumieniu z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11.01.2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. poz. 317 i 1356) – ta zmiana wymaga jeszcze uzyskania zgody Komisji Europejskiej. Warto wspomnieć, że do końca roku 2018, limitu nie było.

Zmienił się także limit amortyzacji pojazdów nabytych. Podniesiony został do kwoty 150 tys. zł dla pojazdów spalinowych oraz 225 tys. zł dla pojazdów elektrycznych. Z tym zastrzeżeniem, że w przypadku pojazdów elektrycznych – w rozumieniu w/w ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych, limit zacznie obowiązywać po wydaniu zgody Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej ze wspólnym rynkiem i zacznie obowiązywać od dnia następującego po dniu ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej.

Warto, także zwrócić uwagę na zmiany w opodatkowaniu kosztów poniesionych z tytułu zakupu paliwa oraz eksploatacji samochodów firmowych. Możliwość odliczenia kosztów w pełnej kwocie podatku będzie możliwa jedynie w przypadku pojazdu wykorzystywanego wyłącznie do celów działalności gospodarczej, gdzie obowiązkowe będzie prowadzenie dodatkowej ewidencji potwierdzającej. Natomiast, rozliczanie samochodów osobowych wykorzystywanych do celów mieszanych tj. prywatnie jak i służbowo ulegnie ograniczeniu aż o 25%, a przedsiębiorcy będą mogli skorzystać jedynie z 75% ulgi uwzględnionych kosztów uzyskania przychodu z wydatków związanych z samochodem osobowym.

Zmiany przepisów podatkowych w zakresie samochodów osobowych, które nie są środkiem trwałym w firmie, mówią także o rezygnacji z „kilometrówki”. Zniosła ten obowiązek ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. (Dz.U. 2018 poz. 2159). Osoba prowadza działalność gospodarczą nie będzie musiała prowadzić „kilometrówki” dla celów obliczenia podatku dochodowego. Zmienił się także limit kosztów związanych z użytkowaniem prywatnego samochodu w przedsiębiorstwie, który obecnie wynosi 20% ponoszonych wydatków eksploatacyjnych.

Dla kogo CIT 9% ?

Od stycznia 2019 r. w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86)stawka 15% podatku dochodowego została obniżona do 9% i będzie miała zastosowanie dla dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2019 roku. Nową stawkę będzie można zastosować wyłącznie do przychodów ze źródeł innych niż zyski kapitałowe, jednak nie każdy podatnik będzie mógł z niej skorzystać.

Niezbędnym do skorzystania przez podatnika z najniższej stawki CIT będzie dokładne zweryfikowanie czy w jego przypadku istnieje możliwość zastosowania obniżonej stawki CIT – 9%.

Przepisy odnoszą się do dwóch grup podatników, czyli do małych podatników prowadzących już działalność gospodarczą (stad limit brutto w celu weryfikacji prawa do zastosowania stawki) oraz podatników, którzy działalność dopiero rozpoczynają. W roku bieżącym zarówno jedni jak i drudzy muszą monitorować przychód netto bowiem po przekroczeniu progu tracą prawo do stawki 9%.

Stawka przewidziana jest dla podatnika CIT posiadającego status małego podatnika, który dodatkowo nie przekroczył 1,2 mln euro netto przychodu w roku poprzednim jak i w roku bieżącym (wartość przeliczana będzie według średniego kursu NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego w zaokrągleniu do 1000 zł.).

Ułatwieniem dla nowych podmiotów, które będą chciały zastosować pomniejszoną stawkę CIT będzie wymóg nie przekroczenia w pierwszym roku działalności przychodu w wysokości 1,2 mln euro netto. Wyłączone z możliwości zastosowania obniżonej stawki CIT będą podatkowe grupy kapitałowe. Stawka CIT 9% nie może być zastosowana w przypadku spółek dzielonych, jak również w przypadku podatników wnoszących wkład w postaci przedsiębiorstwa w wartości przekraczającej 10 000 euro.

Podatek od budynków wynajmowanych

Zmiany w podatkach przynoszą nam także znowelizowane przepisy dotyczące budynków wynajmowanych. W 2019 roku właściciele budynków wartych łącznie ponad 10 mln zł, którzy czerpią dochody z najmu tych budynków, zapłacą podatek od nieruchomości komercyjnej, czyli wynajmowanej. Przed nowelizacją podatek od nieruchomości komercyjnych obciążał jedynie właścicieli budynków zaklasyfikowanych jako:

• dom towarowy,
  
• centrum handlowe,
  
• samodzielny sklep,
  
• budynek handlowo-usługowy lub 
  
• biurowy
  

Zgodnie z nowymi przepisami nie charakter nieruchomości a jej wartość będzie decydowała o tym, czy nieruchomość zostanie objęta podatkiem od nieruchomości komercyjnych. Oznacza to, że zmienił się kształt podatku od nieruchomości komercyjnych, a każdy należący do podatnika budynek, także ten, który jest współwłasnością będzie podlegał comiesięcznej daninie w wysokości 0,035% wartości początkowej budynku. Opodatkowaniu będzie podlegał każdy budynek, który został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Tak więc, znacznie więcej podmiotów będzie zobowiązanych do zapłaty podatku od nieruchomości komercyjnej.

Prawie wszyscy właściciele budynków o wartości przekraczającej łącznie 10 mln zł, którzy czerpią dochody z najmu lub podobnych umów będą objęci podatkiem od nieruchomości komercyjnych. Wynika z tego, że właściciele hal magazynowych, którzy wynajmują tylko część powierzchni hali jak również właściciele apartamentów, którzy świadczą usługi wynajmu a nie świadczą usług hotelowych zapłacą daninę. Podatkowi od nieruchomości komercyjnych nie będą podlegały budynki służące do określonych celów publicznych jak również te budynki, których powierzchnia wynajmowana nie przekroczy 5% całkowitej powierzchni budynku.

Innovation Box czyli preferencyjne opodatkowanie dochodów z praw własności intelektualnej

W 2019 roku, aby uatrakcyjnić prowadzenie w Polsce działalności badawczo-rozwojowej przez polskie i zagraniczne przedsiębiorstwa, wprowadzony został 5% podatek od dochodów uzyskiwanych z tytułu praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z tych własności na podstawie umowy licencyjnej, a także te, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego, oraz te chronione przez opatentowanie, posiadające prawo do rejestracji wzoru przemysłowego, czy prawo do ochrony wzoru użytkowego. Prowadzi to do korzystniejszego rozwiązania dla podatników, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej.

Wdrożone pod nazwami: Patent Box, Intellectual Property Box, Knowladge Developement Box, i funkcjonujące w wielu krajach takich jak: Słowacja, Francja, Węgry, Holandia Wielka Brytania, rozwiązanie, proponowane w Polsce pod nazwą IP Box czyli Innovation Box, które cechuje obniżenie stawki podatkowej od dochodów z praw własności intelektualnej ma prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce. Innowacja ta czyni Polski system podatkowy bardziej konkurencyjnym i atrakcyjniejszym dla firm rozwijających wysokie technologie. Zaprojektowana ulga ma zapobiegać lokowaniu posiadanych praw własności intelektualnej przez przedsiębiorców w krajach, które oferują niższe opodatkowanie dla podatników uzyskujących przychody z tytułu praw własności intelektualnej.

Dochód uzyskany z tytułu opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystaniem prawa własności intelektualnej, jak dochód ze sprzedaży prawa własności intelektualnej, dochód z aktywa uwzględnionego w cenie sprzedaży lub usługi, będzie dochodem kwalifikującym się do ulgi IP Box. Z ulgi Innovation Box podatnik będzie mógł skorzystać także w sytuacji, gdy dokona zakupu praw własności intelektualnej, pod warunkiem poniesienia kosztów związanych z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Danina solidarnościowa

W 2019 roku wprowadzona została danina solidarnościowa. Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych zakłada pomoc, wsparcie i walkę z wykluczeniem społecznym osób niepełnosprawnych.

Fundusz zasilany będzie z:

• daniny solidarnościowej w wysokości 4% od dochodów osób fizycznych, które zarobiły powyżej 1 mln zł w roku podatkowym oraz 
  
• obowiązkowej składki na Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, która pokrywana będzie ze składki, z Funduszu Pracy w wysokości 0,15%.
  

Szacuję się, że osób, które zapłacą daninę solidarnościową czyli takich, którzy zarabiają powyżej 1 mln zł rocznie w roku podatkowym będzie około 21 tysięcy, a przychody z tytułu daniny solidarnościowej oraz obowiązkowej składki wyniosą około 2 mld zł rocznie. Pieniądze będą wpływały do urzędu właściwego ze względu na adres zamieszkania podatnika, czyli do tego samego urzędu skarbowego, w którym podatnik rozlicza podatek dochodowy.

Exit tax

Exit tax czyli podatek od przeprowadzki, ma zniechęcać przedsiębiorców do przenoszenia siedzib czy aktywów majątkowych do innych krajów. Wprowadzenie exit tax wynika z europejskiej dyrektywy przeciw nadużyciom podatkowym. W wielu przypadkach przeniesienie biznesu miało uzasadnienie czysto fiskalne, a głównym celem była optymalizacja podatkowa.

Podatek ten zaczął obowiązywać od 1 stycznia i obejmuje przedsiębiorców oraz osoby fizyczne przenoszące biznes lub prywatny majątek za granice.

Podstawowa składka podatku to 19 %, ale przewidziano też łagodniejszą 3% stawkę. Zgodnie z nowymi regulacjami firma przenosząca się za granicę zapłaci 19 % podatku, a osoba fizyczna nie prowadząca biznesu, rozliczająca się według PIT, 3 % lub 19 % - od aktywów finansowych powyżej 4 mln zł. Podatek będzie dotyczył osób, które chcą wyprowadzić się poza Polskę, wcześniej mieszkając w naszym kraju przynajmniej 5 lat. Exit tax obejmować będzie potencjalny zysk z posiadanych papierów wartościowych, funduszy inwestycyjnych i udziałów w spółkach. Podatek obciąży firmy, które przenoszą majątek przedsiębiorstwa za granicę, w związku z czym wypracowany dzięki niemu dochód nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Ulga na złe długi

Od początku roku 2019, weszły w życie nowe regulacje dotyczące zasad korzystania z ulgi na złe długi. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54 poz. 535), po nowelizacji zawiera wiele uproszczeń zakładających, że podatnicy w przypadku braku uregulowania płatności przez kontrahenta będą mogli szybciej skorzystać z ulgi na złe długi. Ustawa zakłada również, że dzięki nowym regulacjom w kieszeniach przedsiębiorców zostanie około 4 mln zł w przeciągu najbliższych 10 lat. Nowe przepisy obejmują przede wszystkim sektor małych i średnich przedsiębiorstw dlatego nowe regulacje nazywane są pakietem MŚP. Od 1 stycznia 2019 roku weszło w życie skrócenie okresu, po upływie, którego wierzytelność uznaje się za nieściągalną. Do tej pory termin ten wynosił 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. Od nowego roku termin zostaje skrócony do 90 dni, a przedsiębiorcy będą mogli szybciej skorzystać z ulgi na złe długi i wcześniej obniżyć należny VAT, tym samym dłużnicy będą zmuszeni do wcześniejszej niż obecnie korekty odliczonego VAT. W przypadku uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności powstałych przed 1 stycznia 2019 roku, czyli wobec takich wierzytelności, które powstały przed datą wejścia w życie nowych przepisów, podatnicy także będą mogli skorzystać z nowych przepisów wobec tych wierzytelności.

Finansowanie kapitałem własnym

Wraz ze zmianami przepisów w prawie podatkowym, które weszły w życie z początkiem 2019 roku finansowanie kapitałem własnym będzie korzystniejsze dla przedsiębiorców, a Ministerstwo Finansów na zachętę chce zaproponować możliwość pozostawienia w spółkach kapitału na rozwój. Rząd tym samym chce wyeliminować zróżnicowanie pomiędzy sposobem finansowania działalności. W ramach Notional Interest Deduction, zakłada się wprowadzenie nowego rozwiązania w ustawach podatkowych, które daje możliwość podwyższenia kosztów uzyskania przychodów o odpowiednik kosztu finansowania dłużnego takiego jak odsetki od pożyczki, w momencie gdy nawet rzeczywiste koszty nie zostały poniesione. W przypadku kiedy źródłem finansowania spółki są dopłaty wnoszone przez wspólników lub przez tzw. zyski zatrzymane, koszty pozyskania kapitału będą mogły stanowić podatkowe koszty w wartości odpowiadającej iloczynowi kwoty dopłaty wspólnika do spółki lub zysku przekazanego na kapitał rezerwowy / zapasowy oraz iloczynowi stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy (wynoszącej obecnie 1,5%) powiększonej o 1 punkt procentowy. Zasadą rozliczenia kosztów finansowania własnego jako koszt uzyskania przychodu, będzie możliwość rozpoznania przypuszczalnych kosztów finansowania kapitałem własnym w kosztach uzyskania przychodu. Ulga przysługiwać będzie w roku wniesienia dopłaty lub przekazania zysku na kapitał zapasowy oraz w dwóch kolejnych latach, z tym, że roczny limit zaliczania teoretycznych odsetek od kosztów podatkowych będzie wynosił 250 tys. zł

Opodatkowanie kryptowalut

Celem nowelizacji prawa podatkowego w 2019 roku jest również uproszczenie przepisów w zakresie opodatkowania obrotu walutami wirtualnymi tzw. kryptowalutami. Zmiany kierowane są zarówno do przedsiębiorców jak i osób fizycznych.

Podatnicy inwestujący w kryptowaluty mieli do tej pory utrudnione zadanie a Ministerstwo Finansów rzucało im kłody pod nogi, jednocześnie doprowadzając do ekspatriacji polskich giełd walut wirtualnych, które kontynuują swoją działalność w bardziej przyjaznych kryptowalutom krajach takim jak np. Malta.

Zmiany w opodatkowaniu kryptowalut były konieczne, gdyż przepisy dotyczące opodatkowaniu obrotu kryptowalutami nie były przyzwoite i doprowadziły do „burzy” wśród inwestorów oraz do dużych problemów z realną oceną należnego podatku. Osoby, które handlowały kryptowalutami obciążone były 18% lub 32% podatkiem od sprzedaży praw majątkowych, a jednocześnie miały obowiązek odprowadzania 1 % podatku od czynności cywilnoprawnych, od każdej transakcji.

Dla osób, które dokonywały wielu transakcji oznaczało to powstanie zobowiązań podatkowych wielokrotnie przewyższających ich zysk z dokonanej transakcji. Rząd jednak postanowił uregulować kwestię kryptowalut i zaliczyć przychody z obrotu wirtualnymi walutami do przychodów z kapitałów pieniężnych. Przychody podmiotów prowadzących działalność gospodarczą podlegają opodatkowaniu, jak w tym przypadku wymiana waluty wirtualnej na towar lub usługę itd. Obciążenie podatkowe z tego tytuły wynosi ówcześnie 19%. Opodatkowaniu nie podlegają zaś transakcje polegające na wymianie jednych walut wirtualnych na inne.

Konwersja długu na kapitał

Zmiany w ustawach o PIT z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 Nr 80 poz. 350), CIT z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86) oraz niektórych innych ustawach, wprowadzają m. in. zmiany w zakresie kosztów uzyskania przychodów wykazywanych w związku z konwersją długu na kapitał. W życie wchodzą przepisy, które zgodnie z ich brzmieniem, jeśli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest wierzytelność przysługująca wnoszącemu wkład niepieniężny z tytułu pożyczki uprzednio udzielonej przez ten podmiot spółce, podatnik wnoszący taki wkład może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów wartość odpowiadającą kwocie udzielonej uprzednio pożyczki, nie wyższej jednak niż przyjęta przez strony (wspólnika-pożyczkodawcę i przez spółkę) wartość takiej wierzytelności, określona na dzień jej wniesienia.

Spółki kapitałowe w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej niejednokrotnie korzystają ze wsparcia finansowego na przedsięwzięcia kapitałochłonnej inwestycji.

Najszybszą i najtańszą formą uzyskania niezbędnych środków pieniężnych są pożyczki udzielone takim spółkom przez jej własnych wspólników. Nie powstaje bowiem przy takiej czynności obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdarza się również, że po upływie czasu na jaki umowa pożyczki została zawarta, spółka nie dysponuje środkami finansowymi, które mogłaby zwrócić wspólnikowi – pożyczkodawcy. W takich sytuacjach warto rozważyć proces konwersji pożyczki na kapitał zakładowy spółki kapitałowej.

Do kosztów uzyskania przychodów podatnik będzie mógł zaliczyć taki wkład jaki odpowiada kwocie udzielonej uprzednio pożyczki, nie wyższy jednak niż przyjęty przez strony, czyli przez wnoszącego i przez spółkę. Wartość takiej wierzytelności, musi być określona na dzień jej wniesienia.

W przypadku, kiedy przedmiotem wkładu pieniężnego będzie wierzytelność własna wcześniej zaliczona przez wnoszącego wkład, do przychodów należnych, podatnik wnoszący taki wkład będzie mógł zaliczyć go do kosztów uzyskania przychodu. Konwersja długu na kapitał skutkuje aportem niepieniężnym, który powoduje powstanie przychodu podatkowego. Przy takim założeniu podatnicy powinni być uprawnieni do rozpoznania kosztów podatkowych w wysokości wartości konwertowanej wierzytelności. W roku 2019 wprowadza się nowe regulacje kosztów uzyskania przychodów przy aporcie wierzytelności, jako wysokości konwertowanej pożyczki lub innej wierzytelności zaliczonej uprzednio do przychodów należnych.

Nowe przepisy mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2019 roku.

Podatek u źródła - nowe zasady

Od 2019, nowe regulacje związane z rozliczeniem podatku u źródła dotykają praktycznie wszystkich jego obszarów. Przepisy dotyczą zasad tzw. należytej staranności, nowego trybu poboru podatku, wprowadzenia postępowania w sprawie zwrotu podatku, czy też rozszerzenie definicji tzw. rzeczywistego odbiorcy należności.

Do wypłaty świadczeń do 2 mln zł skorzystać możemy ze zwolnienia lub pobrania podatku w niższej wysokości wynikającego z Urzędowego Poświadczenia Odbioru z tym, że podatnik musi dochować należytej staranności w zweryfikowaniu prawa do zwolnienia lub prawa do niższej stawki. Natomiast wypłaty powyżej 2 mln zł co do zasady powodują pobór podatku i procedurę ewentualnego jego zwrotu jeśli został pobrany nienależnie lub w wysokości wyższej niż należna. Pod pewnymi warunkami można się jednak z poboru podatku zwolnić, poprzez złożenie stosownego oświadczenia lub wystąpienie o opinie do organu podatkowego. Należy pamiętać, że pojęcie należytej staranności po raz pierwszy pojawia się wprost w odniesieniu do przepisów ustaw o podatkach dochodowych jednocześnie nie określając jakiejkolwiek definicji ustawowej pojęcia należytej staranności co stanowi swego rodzaju nowinę w aspekcie rozliczeń w zakresie CIT i PIT.

Zaletą stanie się uniknięcie konieczności dochodzenia podatku u źródła przez kontrahentów zagranicznych. Ustawa przewiduje, że organ będzie mógł sprawdzić warunki do zwrotu poprzez wystąpienie z wnioskiem o udzielenie informacji podatkowych do organu innego kraju, jak również przeprowadzić kontrolę podatkową na terytorium kraju, którego siedziba podatnika się mieści.

W przypadku nieprzestrzegania wymogów należytej staranności zostanie nałożona sankcja w postaci dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości 10 % podstawy opodatkowania.

Są to jedne z licznych zmian przepisów systemu podatkowego wchodzące w życie w 2019 roku, które mają na celu uszczelnienie systemu podatkowego oraz zwalczanie unikania opodatkowania.

dr Andrzej Dmowski

Partner Zarządzający odpowiedzialny za Departament Prawny. Od 2011 roku pełni funkcję jednego z Partnerów Zarządzających w korporacji Russell Bedford Poland, oraz członka zgromadzenia dyrektorów Russell Bedford International - firm doradczych działających w ponad 90 krajach na całym świecie.

Doktor nauk prawnych Uniwersytetu Warszawskiego.

Autor książki „Ceny Transferowe”, współautor komentarza „Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych”, autor wielu publikacji z zakresu prawa podatkowego. Prelegent na wykładach i szkoleniach z zakresu prawa podatkowego.