Anna Mani przyszła na świat 23 sierpnia 1918 roku w Peermade w Kerali w syryjskiej rodzinie chrześcijańskiej jako siódme z ośmiu dzieci w rodzinie. Jej rodzice wyznawali tradycyjne wartości i jasny podział – synowie mieli się uczyć, by zająć wysokie stanowiska urzędnicze, a dziewczynki od początku były wychowywane na dobre żony i przyszłe matki. W przypadku Anny los chciał jednak inaczej.
Anna Mani – miłośniczka książek od najmłodszych lat
Anna Mani od początku pokochała książki i naukę. Już mając 12 lat, przeczytała wszystkie książki w miejskiej bibliotece. Kiedy na ósme rodziny, zgodnie z tradycją, miała otrzymać diamentowe kolczyki, stwierdziła, że ich nie chce, w zamian otrzymała Encyklopedię Britannica.
Jak się później okazało, jej życie na zawsze związało się ze światem nauki, a zwłaszcza fizyki i meteorologii. W 1939 roku ukończyła Pachaiyappas College w Chennai, uzyskując tytuł licencjata z fizyki i chemii. W 1945 roku rozpoczęła naukę w Imperial College w Londynie. Miała tam kontynuować studia z zakresu fizyki, jednak ostatecznie ukończyła specjalizację w przyrządach meteorologicznych.
Do Indii wróciła w 1948 roku i za życiowy cel postawiła sobie uniezależnienie Indii w kwestii dostaw przyrządów meteorologicznych. Aby go zrealizować, rozpoczęła pracę na wydziale meteorologicznym w Pune. W ramach pracy zajmowała się projektowaniem i produkcją własnych instrumentów pogodowych. Była w tym tak dobra, że w 1953 roku została szefową wydziału. Mimo iż jej dziedzina byłą zdominowana przez mężczyzn, to 121 kolegów z pracy musiało uznać jej wyższość.
Praca była całym jej życiem
Anna Mani nigdy nie przestała się rozwijać. W latach 1957-58 założyła sieć stacji do pomiaru promieniowania słonecznego, ponieważ oprócz meteorologii to właśnie alternatywne źródła energii były przedmiotem jej badań. Była związana z wieloma organizacjami naukowymi, takimi jak Indian National Science Academy, American Meteorological Society, International Solar Energy Society, Światowej Organizacji Meteorologicznej ONZ, International Association for Meteorology and Atmospheric Physics.
W 1987 roku została laureatką medalu INSA KR Ramanathan za jej niezwykły wkład w naukę. Dzięki ciężkiej pracy zajmowała kilka kluczowych stanowisk w Światowej Organizacji Meteorologicznej ONZ. Była również zastępcą dyrektora generalnego Departamentu Meteorologii Indii.
Świat nauki pochłonął ją tak bardzo, że nigdy nie założyła rodziny. Nie wyszła za mąż i nie miała dzieci. Na emeryturę przeszła w 1976 roku. W 1994 roku dostała udaru. Zmarła 16 sierpnia 2001 roku, na tydzień przed 83. urodzinami.
Czytaj też:
Stefan Banach – bohater Google Doodle. Niezwykła historia matematyka