Kolejki do domów pomocy. Będzie gorzej

Większość tych domów prowadzonych jest przez samorządy i organizacje pozarządowe. Termin dostosowania standardów pomocy, określonych w ustawie o pomocy społecznej, upływa w końcu 2012 roku. Jak powiedziała dyrektor Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej Krystyna Wyrwicka, określają one m.in. minimalną powierzchnię, jaka ma przypadać na jednego mieszkańca domu pomocy społecznej, liczbę posiłków, wskaźnik zatrudnienia personelu opiekuńczo-terapeutycznego, w jakiej sytuacji dom zapewnia odzież, środki czystości mieszkańcom, a także dostęp do świadczeń zdrowotnych.

 

 

Wedle tych standardów na jednego mieszkańca ma przypadać m.in. nie mniej niż sześć metrów kwadratowych w pokoju wieloosobowym i dziewięć metrów kwadratowych w pokoju jednoosobowym. W domach pomocy jest obecnie ponad 77 tys. miejsc, ponadto na miejsca czeka ponad osiem tys. osób. Jednocześnie corocznie umieszczanych jest w domach pomocy społecznej ok. dziewięciu tys. osób (w roku ubiegłym umieszczono ponad 9700 osób). Wyrwicka zaznaczyła, że większość domów pomocy społecznej jest nowoczesnych i przebywa w nich nie więcej niż 100 osób. Są jednak domy, w których mieszkańców jest więcej - i tak np. w Legnickim Polu (Dolnośląskie) w domu pomocy społecznej przebywa około 400 osób (wcześniej było ich 700), w domu pomocy w Węgorzewie jest ponad 300 niepełnosprawnych dzieci.

 

 

Większość domów pomocy społecznej mieści się w starszych budynkach, zdecydowana większość z nich powstała przed 1999 rokiem. Po tym okresie powstały jedynie trzy filie domów pomocy społecznej. Prowadzenie domu pomocy społecznej jest zlecane organizacjom pozarządowym na pięć lat.

 

 

Opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej wynoszą 2,5 - 3 tys. zł. Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej mieszkaniec domu ponosi opłatę w wysokości 70 proc. kwoty swojego dochodu, resztę dopłaca - rodzina, a następnie - gdy to nie wystarcza - gmina.

zew, PAP