Możliwość gromadzenia dodatkowych oszczędności na emeryturę dają Indywidualne Konta Emerytalne, do których dołączą Indywidualne Konta Zabezpieczenia Emerytalnego.
W chwili rozpoczęcia reformy w 1999 roku jedynymi instytucjami trzeciego filaru systemu emerytalnego były pracownicze programy emerytalne (PPE), które mogły być tworzone przez pracodawców. W połowie 2004 roku stworzono możliwość gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych (IKE). Mogły je prowadzić nie tylko firmy ubezpieczeniowe, ale także banki, towarzystwa funduszy inwestycyjnych (TFI) i domy maklerskie. Od roku 2012 możliwe będzie oszczędzanie na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (IKZE). Prowadzić je będą mogły towarzystwa ubezpieczeniowe, banki, TFI i biura maklerskie, a także otwarte fundusze emerytalne (OFE). W przypadku IKE zachętą do oszczędzania jest brak podatku dochodowego na wyjściu z inwestycji, przy wypłacie (limit rocznych wpłat do IKE na 10 077 zł). W IKZE zwolnienia pojawią się już na początku inwestowania, bo wpłaty na te konta będą odliczane od podstawy opodatkowania. Trzeba jednak będzie zapłacić podatek po latach, po zakończeniu inwestycji.
Limit wpłat, czyli kwota, o jaką będzie można pomniejszyć podstawę opodatkowania w latach 2012–2014 ma wynosić 2 proc. podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne. W latach 2015–2016 zostanie podniesiona do 3 proc., a od 2017 roku – do 4 proc. Zarówno w IKE, jak i IKZE pieniądze są dziedziczone. Osoby dziedziczące je z IKE mogą kwoty wypłacić od razu, bez podatku dochodowego. Spadkobiercy z IKZE będą musieli zapłacić go na ogólnych zasadach (dopisując go do podstawy opodatkowania). Z tego obowiązku zwalnia tylko przeniesienie pieniędzy na własne IKZE.
Pracownicze programy emerytalne są formą grupowego oszczędzania na dodatkową emeryturę. Program taki może zostać utworzony wyłącznie przez pracodawcę – dla zatrudnionych przez niego pracowników. Firma będzie na rzecz osób, które przystąpią do PPE, wpłacać comiesięczne składki – co jest niewątpliwie największą korzyścią z uczestnictwa w programie. Pieniądze wpłacane przez pracodawcę (składka podstawowa) nie podlegają obciążeniu składkami na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne. Potrącany jest od nich natomiast podatek dochodowy. Wysokość składki podstawowej jest ograniczona do 7 proc. wynagrodzenia pracownika.
Również PPE mogą być prowadzone w różnych formach: pracowniczych funduszy emerytalnych, umów z funduszem inwestycyjnym, umów grupowego ubezpieczenia i umów z zagranicznym funduszem zarządzającym aktywami w ramach firmy. Po zmianie pracy zwolnienie składki z obowiązkowego ubezpieczenia społecznego nadal jest ważne pod warunkiem kontynuacji (przeniesienia) PPE do firmy, która w tej samej formie prowadzi pracowniczy program emerytalny dla swojej załogi.
Rafał Katarzyński
Limit wpłat, czyli kwota, o jaką będzie można pomniejszyć podstawę opodatkowania w latach 2012–2014 ma wynosić 2 proc. podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne. W latach 2015–2016 zostanie podniesiona do 3 proc., a od 2017 roku – do 4 proc. Zarówno w IKE, jak i IKZE pieniądze są dziedziczone. Osoby dziedziczące je z IKE mogą kwoty wypłacić od razu, bez podatku dochodowego. Spadkobiercy z IKZE będą musieli zapłacić go na ogólnych zasadach (dopisując go do podstawy opodatkowania). Z tego obowiązku zwalnia tylko przeniesienie pieniędzy na własne IKZE.
Pracownicze programy emerytalne są formą grupowego oszczędzania na dodatkową emeryturę. Program taki może zostać utworzony wyłącznie przez pracodawcę – dla zatrudnionych przez niego pracowników. Firma będzie na rzecz osób, które przystąpią do PPE, wpłacać comiesięczne składki – co jest niewątpliwie największą korzyścią z uczestnictwa w programie. Pieniądze wpłacane przez pracodawcę (składka podstawowa) nie podlegają obciążeniu składkami na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne. Potrącany jest od nich natomiast podatek dochodowy. Wysokość składki podstawowej jest ograniczona do 7 proc. wynagrodzenia pracownika.
Również PPE mogą być prowadzone w różnych formach: pracowniczych funduszy emerytalnych, umów z funduszem inwestycyjnym, umów grupowego ubezpieczenia i umów z zagranicznym funduszem zarządzającym aktywami w ramach firmy. Po zmianie pracy zwolnienie składki z obowiązkowego ubezpieczenia społecznego nadal jest ważne pod warunkiem kontynuacji (przeniesienia) PPE do firmy, która w tej samej formie prowadzi pracowniczy program emerytalny dla swojej załogi.
Rafał Katarzyński