Na aukcji w paryskim oddziale domu aukcyjnego Christie’s wylicytowano odręczne notatki Alberta Einsteina, w których wraz ze szwajcarsko-włoskim inżynierem Michele’m Besso rozpisał między czerwcem 1913 a początkiem 1914 roku teorię względności. Nabywca zapłacił za niego 11 mln euro, czyli około 51,5 mln złotych.
Z notatek wiele można się dowiedzieć o osobowości autorów
Manuskrypt liczy 54 strony, z których 26 jest autorstwa Einsteina, zaś pozostałe zostały zapisane ręką jego współpracownika i przyjaciela. Paryski oddział domu aukcyjnego Christie’s opisuje notatki jako „kluczowy etap w rozwoju ogólnej teorii względności, która przekształciła współczesne rozumienie działania wszechświata”. Notatki przetrwały obie wojny i przeprowadzkę Einsteina z Europy do USA w 1932 roku tylko dlatego, że zaopiekował się nimi Besso. Znany z niefrasobliwości do otaczających go przedmiotów Einstein raczej wyrzuciłby notatki, gdyby znalazł je gdzieś w szufladzie.
„Rękopis nie jest oprawiony i składa się na niego wiele luźnych kartek, więc można odnieść wrażenie, że dokument jest pełen energii, jakby obaj mężczyźni chwytali za pierwszą wolną stronę, by jak najszybciej napisać na niej swoje ustalenia” – tak dokument scharakteryzował Vincent Belloy, specjalista w dziale Książek i Rękopisów w Christie's Paris. Dodał, że na podstawie rękopisu można wiele dowiedzieć się o osobowości obu naukowców. „Można odnieść wrażenie, że Einstein był być może bardziej pewny swoich obliczeń, ponieważ jego arkusze są znacznie lżejsze pod względem treści tekstowej i zarezerwowane prawie wyłącznie do obliczeń. Besso natomiast często dodawał notatki na marginesie”.
To nie jedyny dokument napisany ręką Einsteina, który w ostatnim czasie trafił na aukcję. W maju zeszłego roku za 1,2 mln dolarów sprzedano list, w którym noblista opisał równanie E=mc².
Teoria względności, jedno z najważniejszych osiągnięć fizyki XX wieku
W 1905 roku Albert Einstein sformułował szczególną teorię względności, która opisuje, że prawa fizyki są jednakowe we wszystkich układach inercjalnych i obowiązują dla wszystkich praw zarówno mechaniki, jak i elektrodynamiki. Szczególna teoria względności połączyła dwa pojęcia – przestrzeń i czas, wprowadzając pojęcie czasoprzestrzeni. Zgodnie z teorią prędkość, z jaką porusza się ciało, nie może być większa niż prędkość światła. Konsekwencją teorii jest słynny wzór E=mc2, wiążący całkowitą energię ciała E z jego masą m i prędkością ciała w próżni c – wyjaśnia serwis „Przystanek Nauka”.
W 1915 roku Einstein ogłosił ogólną teorię względności, w której wyjaśnił, że zjawiska grawitacyjne są własnościami geometrycznymi zakrzywionej czasoprzestrzeni. Teoria ta przewiduje istnienie fal grawitacyjnych i czarnych dziur.
A jak przełożyć te odkrycia na nasze codzienne życie? Przykładów jest wiele. Ogólna teoria względności znalazła zastosowanie np. w globalnym systemie nawigacji satelitarnej GPS, a pośrednio przyczyniła się do wykorzystania energii jądrowej w bombach i elektrowniach, budowy potężnych akceleratorów a także do konstrukcji laserów.
Czytaj też:
Perełki należące do Amy Winehouse na licytacji. Sukienkę sprzedano za rekordową sumę