W myśl jednej z przyjętych poprawek, jeśli pracodawca zobowiązany orzeczeniem sądu do wypłaty wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia wynikającego ze stosunku pracy obowiązku tego nie wykonuje podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 3 lat.
Posłowie odrzucili natomiast poprawkę dotyczącą zapisu pozwalającego inspektorom pracy - w uzasadnionych przypadkach - na kontrolowanie pracodawców jedynie na podstawie legitymacji służbowej, bez specjalnego upoważnienia, które obecnie wydają okręgowe inspektoraty pracy.
Ustawa przewiduje wprowadzenie zmian do Kodeksu pracy, m.in. zaostrzenie kar dla pracodawców, którzy nie wypłacają wynagrodzeń, naruszają przepisy o czasie pracy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.
Ustawa zakłada m.in., że minimalna kara, którą sąd może nałożyć na pracodawcę za nieprzestrzeganie prawa pracy, ma wynosić 1 tys. zł, a maksymalna, która dotychczas wynosiła 5 tys. zł, wzrośnie do 30 tys.
Ponadto niewykonanie orzeczenia sądu, dotyczącego wypłaty wynagrodzenia, ma być traktowane jak przestępstwo (a nie jak wykroczenie, jak było dotychczas) i zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3 (reguluje to art. 218 Kodeksu karnego).
Zgodnie z ustawą, PIP będzie mogła składać zażalenia na postanowienia prokuratora o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego i na postępowania o umorzeniu postępowania w sprawach, dotyczących naruszenia praw pracowniczych.
Do kompetencji PIP należeć ma także kontrola legalności zatrudnienia i kontrola zatrudnienia cudzoziemców. Dotychczas robiły to podległe wojewodom służby kontroli legalności zatrudnienia. Zgodnie z projektem pracownicy tych służb mają przejść do Państwowej Inspekcji Pracy (pod koniec 2005 r. były to 304 osoby).
Ustawa ogranicza także do 30 liczbę członków Rady Ochrony Pracy - organu nadzorującego działalność Państwowej Inspekcji Pracy. Głównego inspektora pracy powołuje i odwołuje marszałek Sejmu. Jej kadencja trwa cztery lata. Opinia Rady nie jest dla niego wiążąca.
Teraz ustawa trafi do Senatu.ab, pap