Ten system przeciwlotniczy mógł zabić Prigożyna. Tak działa Buk

Ten system przeciwlotniczy mógł zabić Prigożyna. Tak działa Buk

Główne elementy zestawu Buk. Od lewej wóz dowodzenia, samobieżna wyrzutnia oraz pojazd transportowo-załadowczy
Główne elementy zestawu Buk. Od lewej wóz dowodzenia, samobieżna wyrzutnia oraz pojazd transportowo-załadowczy Źródło:Wikipedia / Witalij Kuzmin
Przyczyna śmierci przywódców grupy Wagnera wciąż nie jest oficjalnie znana. Jednym z głównych podejrzanych jest rosyjski system obrony przeciwlotniczej stolicy, wyjątkowo aktywny ze względu na rosnące zagrożenie ze strony ukraińskich bezzałogowych aparatów latających. Jak wskazują analitycy OSINT, głównym podejrzanym jest samobieżny zestaw 9K37 Buk, znany także pod zachodnim oznaczeniem SA-11 Gadfly. Przyjrzyjmy się, co takiego potrafi i z czego słynie.

Zapoczątkowany po zakończeniu II wojny światowej wyścig zbrojeniowo-technologiczny Stanów Zjednoczonych oraz ZSRS doprowadził do ciekawego podziału specjalizacji. O ile Amerykanie, bazując na własnych doświadczeniach, postawili na rozwój lotnictwa wojskowego. O tyle, władze ZSRS, mając świadomość różnic i braków, postawiły z kolei na liczne programy budowy rakietowych zestawów przeciwlotniczych.

Tego typu rywalizacja pomiędzy blokami militarnymi w okresie Zimnej wojny jest obecna na wielu płaszczyznach.

Poza lotnictwem i systemami przeciwlotniczymi, możemy odnotować podobne przykłady m.in. w zakresie zbrojeń na morzu: państwa NATO stawiały na systematyczną rozbudowę okrętów i ich możliwości operacyjnych, a z kolei ZSRS (a obecnie Rosja) rozwija kolejne generacje pocisków przeciwokrętowych. Rozwój czołgów spowodował także przeznaczenie dużych środków finansowych na kolejne typy rakiet przeciwpancernych. Ten wyścig technologiczny trwa do dziś, a wśród przykładów zmian jest choćby system 9K37 Buk.

Źródło: Wprost