Za wykonywane usługi notariusz pobiera wynagrodzenie, nazywane taksą notarialną. Niezależnie od tego, z której kancelarii notarialnej korzystamy, opłaty są takie same lub bardzo zbliżone, bo taksa jest regulowana przez przepisy.
Co to jest taksa notarialna?
Taksa notarialna to nic innego jak wynagrodzenie notariusza za dokonanie czynności prawnej. O ile adwokaci czy radcowie prawni mają swobodę z ustalaniu wysokości wynagrodzenia (ale wcześniej musza poinformować klienta, w jaki sposób je kalkulują i co wpłynie na ostateczny koszt usługi), to wynagrodzenie notariuszy jest regulowane w drodze rozporządzenia. Rejenci – to alternatywna, choć nieco historyczne określenie dla tej profesji – nie mogą żądać zapłaty za daną czynność kwoty wyższej, niż ta, która została określona w specjalnym rozporządzeniu. Mogą natomiast pobierać niższą opłatę, jeśli uznają, że z jakichś powodów chcą tak zrobić.
Taksa notarialna nie może być niższa niż 1 zł, ponieważ przepisy nie pozwalają na to, by notariusze wykonywali swój zawód za darmo. Przyjęło się natomiast, że notariusze (lub wykwalifikowany zespół pracujący w kancelarii) bezpłatnie udziela porad prawnych związanych z planowaną przez strony czynnością. Można więc zadzwonić do sekretariatu i zapytać o dokumenty, opłaty, potrzebne do aktu notarialnego oświadczenia…
Wysokość taksy notarialnej
Wysokość wynagrodzenia należnego notariuszowi zależy przede wszystkim od rodzaju czynności żądanej przez jego klientów. Znaczenie ma też wartość takiej czynności: im wyższa kwota, na którą opiewa akt, tym wyższą taksę będzie mógł pobrać notariusz.
Stawki taksy określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej z dnia 28 czerwca 2004 r. Zgodnie z treścią §3 tego aktu prawnego maksymalna stawka wynosi od wartości:
- do 3000 zł – 100 zł,
- powyżej 3000 zł do 10 000 zł – 100 zł + 3% od nadwyżki powyżej 3000 zł,
- powyżej 10 000 zł do 30 000 zł – 310 zł + 2% od nadwyżki powyżej 10 000 zł,
- powyżej 30 000 zł do 60 000 zł – 710 zł + 1% od nadwyżki powyżej 30 000 zł,
- powyżej 60 000 zł do 1 000 000 zł – 1010 zł + 0,4% od nadwyżki powyżej 60 000 zł,
- powyżej 1 000 000 zł do 2 000 000 zł – 4770 zł + 0,2% od nadwyżki powyżej 1 000 000 zł,
- powyżej 2 000 000 zł – 6770 zł + 0,25% od nadwyżki powyżej 2 000 000 zł, nie więcej jednak niż 10 000 zł, a w przypadku czynności dokonywanych pomiędzy osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn nie więcej niż 7500 zł.
Podatek VAT od czynności notarialnych i inne opłaty
Do wynagrodzenia notariusza trzeba doliczyć podatek od towarów i usług (VAT) – 23%. Klient kancelarii płaci też za wypisy aktów notarialnych. Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami oryginał aktu notarialnego zostaje w samej kancelarii, strony zaś mają prawo do ich prawomocnych kopii czyli wspomnianych wypisów. Koszt wypisu to 6 zł + VAT za każdą rozpoczętą stronę wypisu – notariusz może w tym zakresie zastosować jednak rabaty.
Przed wizytą w kancelarii należy upewnić się co do sposobu dokonania płatności. Zawsze można przynieść gotówkę, ale większość kancelarii ma też terminale płatnicze. Koszty notarialne płacone są co do zasady gotówką w dniu dokonywanej czynności, bezpośrednio już po jej zawarciu.
Przy nabywaniu nieruchomości (działki, mieszkania lub domu) na rynku wtórnym kupujący płaci też podatek od czynności cywilnoprawnych. Wyjątek dotyczy pierwszej nieruchomości – więcej piszemy o tym w tekście poniżej. To zwolnienie przekłada się na konkretne oszczędności.
Czytaj też:
Jak nie zapłacić podatku przy zakupie mieszkania? Ustawa stawia konkretne wymogiCzytaj też:
Na kartce to nie umowa. Z takimi dokumentami do notariusza