Natomiast dla odbiorców przemysłowych przygotowano „widełki” zależne od współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej, obliczanego na podstawie sumę iloczynów stawki opłaty mocowej dla poszczególnych przedziałów rocznego zużycia energii elektrycznej oraz liczby odbiorców końcowych (pojawiają się dwie wersje wyliczeń, zależne od typu odbiorców końcowych określonych w ustawie). Opłatę mocową będzie pobierać przedsiębiorstwo, do którego urządzeń, sieci lub instalacji odbiorca jest przyłączony.
W uzasadnieniu projektu Ministerstwo Energii argumentuje, że wprowadzenie opłaty ma na celu zapewnienie nieprzerwanej dostępności źródeł energii w „przystępnych cenach”, czyli ewentualnym niedoborom, a także bezpieczeństwa dostaw energii. Oprócz tego dodatkowe pieniądze mają sprawić, że w przyszłości (projekt zawiera projekcje na najbliższe 10 lat) kolejne podmioty gospodarcze postawią na inwestycje w elektrownie, zachęcone właśnie możliwymi zyskami. Na razie szacuje się, że proponowane zmiany zwiększą comiesięczne rachunki za prąd o około 6-7 złotych. Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2018 roku, a zgodnie z harmonogramem wprowadzania rozwiązań Ministerstwa Energii pierwsze podwyżki mają być odczuwalne od 2021 roku.